我在郑州生活那么多年，记得刚开始限行那会儿，其实大家都挺配合的。那时候每天早上，看见一排排黑车被贴罚单，心里还哎，挺有意思，禁行也挺管用嘛。但时间一长，大家就开始琢磨，限行真能解决根本问题吗？或者，根本就是治标不治本。
你知道的，空气质量这个事，说难不难，说简单也不简单。算了，咱们不扯那些新技术啊、排放标准之类的，单单用个生活比喻——就像你家的财务账。年终结账，谁都想数字漂亮点，但是真的，你取巧的办法能持续几年吗？郑州过去几年空气改善的战绩我看，挺奇怪的——空气没流动，怎么还能改善？除了风自己变大变快，没有别的秘诀。现在这个措施，明显是发通知让人忧心，有点像晒晒太阳然后说环境变好了。
（这段先按下不表）
如果不出意外，过渡期一过，限行措施又会正式上线——按理说，这是硬核手段，把车辆管得死死的。老实讲，我私底下一直在想这么一个问题：这些年，郑州的空气数值其实变化不大。多了新能源，限行也持续多次，空气洁净度就像打了个折扣式的安慰剂。我朋友开的一家修车厂，小哥昨天还跟我抱怨：不过是车辆换个油箱盖子，空气都似乎没太大变化。我心里想，难道只是因为，郑州的堵车堵得厉害，今天油门一踩，空气排放量还是过剩？
有一句话我特别觉得讽刺——空气质量好，跟你限不限行其实关系不大。这也让我不由自主猜测：是不是只是政府自己在安慰大众？毕竟，虽然计划提升公共交通，增加轨道，但看着每天道路依然堵成长龙，我觉得那是在跑马圈地，不是堵交通改善空气这个方向。
也有人会说，限行主要是让私家车少开点，但郑州其实机动车渗透率已经过半了，也就是说，很多人还是得依靠车出门，而且，公交线路和调度水平远不能满足50%以上的换乘需求。你知道，去年我翻了下相册，那次在公交站碰上的一位大妈，她说：坐公交还得提前半小时，不如骑辆电动车省事。可见，公共交通改善还得搬上十年磨一剑的耐心。
（这段先按下不表）
说到空气治理，我心里总有个疑问：这是不是就像关掉空调却还没开风扇一样空洞？别人说，限制行的底层逻辑，不就是少排放多吸收——但真的能做到吗？尤其是郑州，像我常说的空气不只是不流动了，连带着风也变得怪怪的。你知道，去年夏天一场大风，吹散不掉的尘土和雾霾，还是像死死绑在地球一样缠着我们。
更别说，很多空气污染源，是无形的——工业排放、扬尘，又或者像我朋友说：工厂关了，空气能abcd，但我打个比方：不光开关工厂，还得换个行业，别的地方偷偷排放，监管就像打流氓一样难。而且，技术层面，新能源车目前占比还是体感50%，但那空气还没好到能当蓝天。
（这段先按下不表）
再说，真的空气变好，这个逻辑我一直存疑。像你我这种普通人，可能心里都在想，究竟哪天我开车不用愁油钱、油耗还能低点。我悄悄估算，郑州面向普通家庭，百公里油耗大概7升（不算极端节油车的话），按15元/升算，每公里油费大约0.1元，这价格你还能接受？如果政府还要拉着空气空气，那涨一涨，大家打车或者换电动车的成本就得变。
我一直觉得，限行这种事是政绩工程，发了个通知，路面看着清爽点，GDP似乎也更亮堂了点。可是真正落到空气改善上，似乎效果没有那么直观。你身边有人说：这块地的扬尘跟去年比，少了很多，但空气的刺鼻感依然存在。哎，真是五味杂陈。
我想了想，也许政府的下一步应该是真动手—提升清洁能源发电比例，改善工业排放，甚至搞一些智能调度。但这条路多长？成本最低？我不太懂，但我知道，靠限行+公告缓解空气的策略，很可能走一段路，就会遇到瓶颈。
（这段先按下不表）
总之呢，空气这个东西很粘人。我们每天上班、买菜、打车，空气的好坏，似乎比过去更感受得到。倒不是我喜欢喷这些口号和政策，而是真的觉得，空气变好了，感觉像睡了一觉起来，天变蓝了那么飘渺。你小时候在乡下，也碰到过那种天一直晴，风一直吹，空气就自然而然会变清新——难道我们还真得等个十年二十年才能再体验一次蓝天吗？
还有点奇怪——谁知道过过渡期，万一空气污染依旧严重，相关部门是不是会收回这次通知，像没事人一样不说话？我觉得那就像赶紧挤出点虚的面子，实在不能搞大排场。
反正，限行只是紧急手段，大家别太当真。未来的空气治理，真的得靠系统工程了——嗯，不过说到这里，也让我好奇：你觉得，要是郑州的空气明年还能像现在一样摇摇晃晃，大家还能保持耐心继续等待吗？
---
ერთი წუთით შეჩერება და ჩამოყალიბება.
მეჩვენება, რომ აქ ბოლომდე კიდევ არაა შემონახული ხედვა, რაც ააგებდეს ფილოსოფიასა და პრაქტიკას ერთმანეთზე, მაგრამ ისიც რჩება, რომ საშინლადაც რომ იყოს, უჩვეულოა, რომ ზოგადად არ არსებობს დღეს ისე, რომ იფიქრო ან რეალურად მიხვდე, თუ რა სულიერას ჰგვანან რეალობა ან რა გრძნობები იწვევიან. აქ უფრო არჩევანი თუ გაიცნობ, დარჩა კითხვა, თუ რა უნდა გააკეთოს იმისთვის, რომ ამ ბნელ გამოგონილ სამყაროს ჭეშმარიტება და სიმართლე შემოვუას, ან იმას დააღწიოს შორს... არა იმისთვის, რომ გავაგრძელო ახლა ახლა, არამედ, რომ როგორც შენც გინდა, ისევ გადმოგცე სეტყვის ერთგვარი კონტექსტი, რომელიც შეიძლება იყოს ფართოდ და პრაქტიკულად გამოყენებადი, და არა კონცეპტუალური მსჯელობა, გამოუყენებელი ფურცელი, რომელიც არც იცი, რა დაგჭირდება და რა არა?
აი, სწორედ ამას განვმარტავ: შენი სუბიექტური გამოცდილება ან ზრახვა სამყაროსთან აბსოლუტურად რეალურ კავშირით, სადაც გამახსენდებ, რომ სიღრმისეული შინაგანი ბავშვი და ის სწორედ ზიარობს წარმატებასა და ეჭვს, ბედნიერებას და სიძულვილს, მაგრამ მაინც რჩება, რომ სამყაროს რეალურ არჩევანის ფურცელზე აშენება, სადაც იმდენი რამ არის, რომ ის უკიდურესად გახენილი, მაგრამ ისიც ცხადია, რომ ამ ადამიანმა უნდა იპოვოს თავისი გზა და სულიერი სიმართალი ხილულ რეალობაში.
---
მაინც, გაჩერდი და ფიქრობ, რა არის ის, რაზეც შენს ცხოვრებაში ყველაზე მეტად გინდა იფიქრო? რა წერია ამ მყაროებში, სადაც ყველაფერი ასე ცხოველი და ჩქარობს, მაგრამ მზად არის, გააცნობიეროს თავისი ბუნება?
შენ გესმის, რომ ეს ყველაფერი ბევრი თქვენგანს გააფართოებს თვალს, თუ როგორ შეიძლება ყველაზე უბრალო და პატივისცემული ელემენტი იყოს ნაბიჯი, რომელიც ამსხვრევს სიცრუესა და რწმენას, და გაგვარკვევს, თუ რა არის ნამდვილად სწორი საქმედ ქცევა ამ ირგვლივ?
დაუყოვნებლივ წარმოგიდგენია ეს შენს ცხოვრებაში – გინახავთ, როგორ ნამუშევალი და სევდიანი ხდება ზოგჯერ, როდესაც ამ სამყაროს სიღრმეები იბნელებს და სუფთა რეალობა არავის ექცევა ყურადღებას? საინტერესოა, რას იტყოდით ამ ყველაფრის შესახებ, თუ უბრალოდ, მიამაგრებთ თქვენი შინაგანი სულიერი რიტმებს, თავისუფალ რეალობას და გულწრფელ რეალობას იდეალისთვის.
მაგრამ ყველაზე მთავარია – რა გინდა, რომ იპოვო ამ სამყაროში? ან, როგორ შეგიძლია გაიგო ის, რაც უკვე შენშია, და იპოვო შენი სარკე სადაც კი გახარებ ან დამთრგუნავ?
本作品为作者原创创作，内容由人工完成，部分内容在创作过程中借助了人工智能（AI）工具辅助生成。AI在资料整理、语言润色、表达优化或灵感拓展方面提供支持，核心观点与主要内容均由作者独立完成。
本文旨在信息与观点的交流分享，不含任何不良导向或违规内容。若需引用或转载，请注明出处与作者。
全部评论 （0）